Lummelen. Het is zo’n heerlijk leeg woord, en dat is precies de bedoeling. Lummelen is de ‘activiteit’ van niets doen. Het is je laten meevoeren door de dag heen zonder een doel voor ogen. Voor je uit staren, een rondje lopen zonder bestemming, of gewoon uitslapen. Het is niet de bedoeling dat je er beter van wordt, dat je iets accepteert of loslaat. Het gaat erom dat je even niet iets hoeft of moet.
Het is in dat nietsdoen dat je de ware magie kunt vinden.
Heb je ook weleens zo’n moment van flow ervaren waarin je simpelweg aan het ervaren bent, in plaats van een persoon zijn die iets onderneemt? Zo’n moment waarop alles vanzelf gaat, zonder strijd of de behoefte aan controle. Zonder een ik die wil controleren of sturen. Door te lummelen, geef je jezelf de ruimte om te ontdekken en ervaren dat er een moeiteloze staat van zijn is. Hier en nu.
De strijd met de werkelijkheid creëert alleen maar meer spanning, terwijl de feiten onveranderd blijven.
Als je de behoefte aan controle laat zijn, je niet meegaat in de neiging om van alles een ‘project’ te maken, dan kan het zomaar zijn dat je in een flow terechtkomt. Op dat moment verdwijnt de ‘jij’ die moet, die oordeelt en die denkt. Je bent dan niet meer aan het wandelen, je bént de wandeling. Je bent de beweging. Je bent de muziek. Het is een vloeibare, moeiteloze staat van zijn, in het moment dat je aan het beleven bent. Zonder verstoring. Puur ervaren.
Uitnodiging
Pak vandaag eens een moment. Ga even niets doen, staar naar buiten of maak een rondje zonder doel. En ervaar wat er gebeurt als je je lummelt en flow laat ontstaan. De uitnodiging ligt er.
Ik ben benieuwd …
