We leven in een wereld waarin we altijd ‘aan’ staan en dat ook van onszelf verwachten. Altijd alert. Snel kunnen anticiperen op dingen die gebeuren. Gedachten tollen door ons hoofd, gevoelens gieren door ons lichaam en alles schreeuwt om aandacht. Op zo’n ‘aan’-moment zijn we geneigd hard aan het werk te gaan, terwijl juist dan een pauze het krachtigste tegengif is. Helend voor lichaam en geest.
Niet iets doen als medicijn.
Voel je de druk om altijd productief te zijn, om overal iets van te vinden? Heb je weleens ervaren hoe bevrijdend het kan zijn om gewoon even te zijn, zonder doel, zonder oordeel? Om te voelen hoe de spanning dan uit je schouders wegvloeit en je ademhaling dieper wordt? Dat is de kracht van nietsdoen. Het is de ultieme vorm van zelfzorg, een moment van rust en stilte in de chaos van de dag. Het is een kans om te zijn met wat is, in plaats van ertegen te vechten.
Een stap terugzetten en de teugels even laten vieren is liefdevolle aandacht voor jezelf.
Dit betekent niet dat je opgeeft, maar dat je je bewust wordt van de druk die je op jezelf legt. Het is erkenning dat je niet constant hoeft te presteren of overal een mening over hoeft te hebben. Het gaat niet om vechten tegen je gedachten of gevoelens. Het gaat erom ze simpelweg te laten zijn. Zonder te proberen ze te temmen, te begrijpen of te bestrijden. Het is de ultieme vorm van overgave aan het hier en nu, zelfs als chaos je omringt.
Uitnodiging
Wat als je vandaag besluit om eens te ontdekken en ervaren hoe het is om gedachten en gevoelens te laten zijn, zonder er iets mee te doen. Niet om iets te bereiken, maar om simpelweg even niets te hoeven. Laat je gedachten en gevoelens er zijn, mét alles wat er is. De uitnodiging ligt er.
Ik ben benieuwd …
