Strijd
Door: Peggy van Stralen
24 augustus 2025

Jarenlange (praktijk)ervaring heeft mij vooral één ding glashelder laten zien: de mens leeft het grootste deel van de tijd in een vorm van strijd. Deze strijd kan zich luidkeels manifesteren, gericht op de buitenwereld, waar we fel in gevecht gaan met al het onrecht dat we (persoonlijk) ervaren. Maar vaker nog is er sprake van een innerlijke, stille opstand. Een onzichtbare oorlog die binnenin ons woedt. Hoewel deze innerlijke strijd onhoorbaar is, zijn de gevolgen ervan niet minder verlammend of luid in de vorm van stress en lichamelijke klachten.

Zonder dat we het doorhebben, kan deze strijd de touwtjes in handen nemen en de hele koers van ons leven bepalen.

Het woord ‘strijd’ zelf is al beladen en negatief getint. Het gaat vaak gepaard met spanning, onrust en de neiging om te vechten tegen wat er is. Maar wat maakt dat deze strijd zo heftig wordt ervaren? Het begint met een prikkel. Die prikkel kan van alles zijn: een gekoesterde waarde die in gevaar komt, een onrechtvaardigheid die je raakt, of zelfs een intense lichaamssensatie die je niet meer wilt voelen. Met andere woorden: er staat iets op het spel.


Er is iets te winnen, of – en dat is vaak de drijfveer – iets te verliezen.

Dit roept een cruciale vraag op: is de prikkel op zichzelf al de strijd, of is de strijd een reactie óp de prikkel? Is het één vloeiende beleving, of zijn het twee op elkaar volgende gebeurtenissen? In mijn praktijk zie ik vaak dat de strijd pas ontstaat wanneer we de prikkel categoriseren en ertegenin gaan. De ruzie met een dierbare is niet de strijd; de interne opstand tegen het gevoel dat die ruzie oproept, dát is de strijd. Als we de situatie ‘plat slaan’, blijft er in de kern één ding over: iets is niet zoals we het zouden willen hebben. Met alle bewuste en onbewuste reacties van dien.

Uitnodiging

Wat als je dit strijdveld holistisch bekijkt? Je de tijd neemt om te zien waar en hoe de strijd zich uit: mentaal, emotioneel, én lichamelijk. Door deze strijd niet langer te zien als een vijand die verslagen moet worden, maar als een signaal dat gehoord wil worden, kunnen we beginnen met het ervaren van rust. Erkennen dat er een strijd is, en de moed vinden om te onderzoeken wat er écht aan de hand is, voorbij de weerstand. De uitnodiging ligt er.

Ik ben benieuwd…

#onderzoekendleven #ISBN: 978-94-6365-746-4 ##Inspiratie #adviseur #boeken.café #blogger #hebban #bestelbijdeauteur #zijn #gedachten #stress #innerlijkevrijheid


Andere blogs van Peggy die je misschien ook interessant vindt ….
De valse belofte van het denken

De valse belofte van het denken

De mens is zo’n beetje het grootste deel van zijn bestaan aan het denken. Het denken van gedachten die zich op verschillende manieren kunnen uiten. De gemeenschappelijke factor achter al die gedachten is vaak een externe prikkel of een ongewenste sensatie. Het kan een waarde zijn die wordt geschonden, een confrontatie met een ander, of een lichamelijk ongemak die vermeden moet worden. Wat de (externe) prikkel ook is, het leidt tot een interne reactie in ons hoofd en lijf.

Voor de woorden

Voor de woorden

et het ontkrachten van vastgeroeste overtuigingen zie je dat er nog iets verandert: woorden verliezen hun invloed. Denk eens na over woorden zoals ‘verdriet’, ‘plezier’, ‘liefde’ of ‘eenzaamheid’. Ze bestaan lang voordat wij in deze hoedanigheid bestonden en proberen precies te beschrijven wat wij ervaren. Een gevoel kan ons compleet in zijn greep houden, ons verlammen of juist vleugels geven. Het is dan ook precies dat gevoel dat we heel graag willen ervaren, of juist koste wat het kost willen vermijden.

Is onzekerheid echt onveilig?

Is onzekerheid echt onveilig?

Aan het einde van een sabbatical van vier maanden (2022) nam ik het besluit: ik diende mijn ontslag in bij mijn toenmalige werkgever en dook bewust de onzekerheid in. Een beslissing die voor velen misschien klinkt als ‘onveilig’ of ‘roekeloos’. Maar is onzekerheid per definitie onveilig? Of is de angst voor het onbekende één van de krachtigste beperkingen waarin we geloven?